Poszukiwany, Poszukiwana

listopada 11, 2014

Poszukiwany, Poszukiwana

„Trzy ładne, inteligentne kobiety, ogólnie-atrakcyjne.

Same.

Gdzie ci mężczyźni, do cholery?!


Jak to gdzie?

W zakonie, w seminarium, w związku...”

Próbowałam, ale jednak nie da rady. Nie ominę tego tematu, zbyt aktualny jest, tak myślę. I to nie dlatego, że dość mam patrzenia na chłopców z grzywką na pół twarzy w obwiśniętych rurkach, bo nie o nadmierną dbałość tu chodzi, lecz o jej brak.

Moja koleżanka twierdzi, że nie ma prawdziwych facetów mniej więcej w naszym wieku (mówiąc to mam na myśli 20-30 lat), którzy nie chodziliby w przepranych koszulkach i mieli do powiedzenia więcej niż kilka tekstów z Kwejka. Fakt, że wnioski wysnuła na podstawie obserwacji kolegów z uczelni tak naprawdę niewiele tutaj zmienia, bo bycie studentem już dawno przestało oznaczać cokolwiek więcej niż nie bycie nim.

Na moim wydziale mężczyzn mogę policzyć na palcach, jednak wszyscy zadbani, z tego, co zauważyłam. Krążąc po ulicach naszego zacnego wojewódzkiego miasta, też widuję chłopaków niczego sobie (za każdym razem zadając sobie pod nosem pytanie „Gościu, dlaczego ja Cię nie znam?!”). Jednak wersja mojej koleżanki nie wydaje mi się do końca nieprawdopodobna. Z innego źródła słyszałam bowiem o mężczyźnie (i obawiam się, że to nie jest przypadek odosobniony), który uważa, że brudne paznokcie są bardzo męskie – otóż NIE SĄ! Żaden bród nie jest męski, żadne przekleństwo męskie nie jest (w tym wypadku nie należę do wzorów, jednak pracuję nad tym i wszystkim polecam naukę panowania nad własnym językiem).

Mam wielu wspaniałych kolegów, którzy wiedzą, do czego służy grzebień i potrafią skorzystać z pralki, a oprócz tego ćwiczą swoje ciało, rozwijają się duchowo i mają bogatą wiedzę na wiele tematów. Wniosek: Książęta z bajki istnieją – i na pewno jest ich o wiele więcej. Zatem gdzie się chowacie, nasi Królewicze?

Miewam wrażenie, że wykorzystujecie dane na temat ilości kobiet na świecie i fakt, że jest Was mniej. To jednak nie znaczy, że posiadacie przywilej czekania, aż któraś z pięknych, wyfioczonych dziewczyn przybiegnie do Was prosząc, żebyście się z nią umówili na randkę. A masa naprawdę świetnych dziewczyn pragnie zwykłego chłopaka, który przyniesie jej kwiatka wydartego z ogródka i będzie w stanie powiedzieć więcej niż „aśnaebaem”.  Owszem, chcemy być Waszymi przyjaciółkami, powiernicami i bywamy naprawdę bardzo tolerancyjne… ale nadal pozostajemy kobietami. Spróbujcie to w nas docenić ;) Wierzę, że dużo łatwiej jest „zarwać” dziewczynę, która ślini się na Wasz widok, ale czy taka „zdobycz” lepiej smakuje? Chyba nie chodzi o to, żeby było łatwo?

A może to wcale nie w tym problem? Wiele kobiet jęczy, że brakuje facetów, którzy nie myślą tylko o seksie i samochodach (tudzież grach komputerowych itd.), ale też mężczyźni narzekają na istnienie zbyt wielu „pustych lasek” mających głowy pełne głupot. Może najgorsze jest to, że po prostu nie umiemy się spotkać? A może tak naprawdę mężczyźni kochają zołzy, a kobiety wolą brutali? A może wolimy ciągle na coś czekać, zamiast wreszcie ruszyć szanowne cztery i zagadać do kogoś narażając swoją sięgającą sufitu dumę? Może warto przestać traktować siebie tak bardzo serio? Może…?

Pozdrawiam, wierząc w istnienie Prawdziwych Mężczyzn,

KRÓLewna